نمی دونم شما تو بچگی کارتون آن شرلی رو دیدین یا نه؟

            من که عاشق شعر اولش بودم... هنوزم اونو از حفظم...

 

        تکرار غریبانه ی روزهایت چگونه گذشت؟

                               وقتی روشنی چشم هایت

         در کنج پنجره های مه آلود اندوه پنهان بود

                              با من بگو از لحظه لحظه های مبهم کودکیت

         و از تنهایی معصومانه ی دست هایت

                               آیا می دانی که در هجوم درد ها و غم هایت

         و در گیر و دار ملال آور دوران کودکیت

                              حقیقت زلالی دریاچه ی نقره ای نهفته بود؟

         اکنون آمده ام تا دست هایت را

                              به پنجه ی طلایی خورشید دوستی بسپاری

         و در آبی بی کران مهربانی ها به پرواز در آیی

                              و اینک شکفتن و سبز شدن

         در انتظار توست...

                              در انتظار توست...

                                                                                                                              توسط سلنا جونی

نظرات شما عزیزان: